علائم و نشانه های ظهور کدام هستند و به چند دسته تقسیم می شوند؟

« نشانه های ظهور » عبارتند از آن دسته از رخدادها که بر اساس پیش بینی معصومین قبل و یا در آستانۀ ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) پدید می آید.

احادیث گوناگونی برای نشانه های ظهور امام زمان ذکر شده است که آوردن همگی آنها نه مفید است و نه ضروری؛ چون درستی و نادرستی بعضی از آنها خیلی روشن نیست.

اما از میان آنها شاید بتوان  این دسته بندی را بیان نمود :

1) علائم حتمی وغیر حتمی : منظور از حتمی بودن این نشانه ها در روایات در مقابل غیر حتمی ها آن است ؛که پدیدار شدن آنها بدون هیچ قید و شرطی و به طور حتم و قطع ، الزامی خواهد بود ، به گونه ای که اگر آنها واقع نگردد حضرت مهدی (علیه السلام) ظهور نخواهند کرد .

 امّا نشانه های غیر حتمی به انجام یک سری امور بستگی دارد اگر آنها به وقوع پیوست آنها هم پدیدار می شوند ، در واقع ممکن است پدیدار بشوند یا نشوند و ممکن است امام با پدیدار شدن آنها هم ظهور کنند.

2) نشانه های متصل به ظهور و غیر متصل : بر اساس روایات دسته ای از نشانه ها به گونه ای اتفاق می افتند که میان آنها و ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) فاصله ای زیاد نیست ، البته فاصله ها شاید دقیق و معین نباشد امّا زیاد هم نیست.

 مجموعۀ نشانه های متصل به ظهور در همان سال ظهور رخ خواهد داد و در مقابل نشانه های غیر متصل آنهایی هستند که در طول تاریخ دوران غیبت کبری اتفاق افتاده و خواهد افتاد.

3) نشانه های عادی و غیر عادی : تحقق نشانه های ظهور مثل واقع شدن سایر پدیده ها به روال طبیعی و عادی است ولی پیشگویی برخی از آن نشانه ها در روایات طوری است که بنظر می رسد واقع شدن آنها غیر عادی و غیر ممکن است و تحقق آنها به صورت غیر طبیعی و در چهار چوب معجزه خواهد بود ، مثل: طلوع خورشید از مغرب و صیحۀ آسمانی که اگر همان معنای ظاهری آنها مقصود باشد به گونه ای معجزه آسا رخ می دهد؛ زیرا پدیدار شدن این امور به صورت عادی ، عادتا غیر ممکن است ، البته شاید بعضی از این نشانه ها معنای کنایی و رمزی داشته باشند وبه رخدادهایی اشاره کنند که پیدایش آنها به طور عادی امکان دارد.

برگرفته از :  فرهنگنامۀ مهدویت ، خدا مراد سلیمانی ، صفحات 409 و 410.
نگین آفرینش ، جمعی از مولفان مرکز مهدویت قم ، صفحات 122 و 123.